Het is een kleine tuin met fundamenteel slechts 3 hoofdelementen; een schilderij (red), een watervlak (blue) en groene omkadering (green).

De beslotenheid wordt versterkt door meerdere bomen waaronder de bezoekers kunnen wandelen en zitten.

Met who’s afraid of red, bleu & yellow gebruikte Barnett Newman de 3 hoofdkleuren samen in schilderijen. Dit was toen heel ongebruikelijk maar leverde wel enkele meesterwerken op. In de tuin is het ongebruikelijk om schilderijen te integreren in het geheel, hoewel ze een extra dimensie kunnen geven aan een buitenkamer. Als de verhoudingen en de materialen juist zijn kan dit ook meesterlijke tuinen opleveren.

Het kunstwerk bestaat vnl. uit een rood vlak geschilderd in vernis op houten planken die verticaal naast elkaar geplaatst worden en dezelfde afmetingen krijgt als het iconische werk in het Stedelijk Museum Amsterdam, 224x544 cm. Het werk wordt weerspiegeld in een strakke vijver (Blauw). Het kunstwerk is meer dan een colorfield en past in het abstract activism waarmee de kunstenaar Jo.Han de exploitatie van natuurlijke grondstoffen wil aanklagen.